Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Duo Reges: constructio interrete. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Nunc de hominis summo bono quaeritur;

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?

Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. An potest cupiditas finiri?

Dicis eadem omnia et bona et mala, quae quidem dicunt ii, qui numquam philosophum pictum, ut dicitur, viderunt: valitudinem, vires, staturam, formam, integritatem unguiculorum omnium bona, deformitatem, morbum, debilitatem mala.

An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit
ultimum bonorum, quod ille;

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Si quae forte-possumus. Vide, quaeso, rectumne sit.

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Bork: An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?
Scaevolam M.: [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q.